Foto:SPC
Kako saznajemo, episkop šabački Lavrentije (Trifunović) preminuo je u 88. godini danas u 17 časova.
Episkop Lavrentije primljen je juče na Vojnomedicinsku akademiju u Beogradu.
Dana 31. marta 2020. postavljen je za administratora Eparhije valjevske. Sa 54 godine arhijerejskog staža najduže je bio u tom činu u Srpskoj pravoslavnoj crkvi.
Podsetimo, episkop Lavrenitje je početkom godine bio na kućnom oporavku, posle lečenja na Vojnomedicinskoj akademiji u Begradu, te je umesto njega u Sabornom hramu svetih apostola Petra i Pavla u Šapcu, svetu arhijerejsku liturgiju na Božić služio episkop toplički, vikarni episkop patrijarha srpskog Porfirija.
Lavrentije je bio najstariji episkop, ne samo u SPC, već u vascelom pravoslavnom svetu.
Rođen je u selu Bogoštici kod Кrupnja, oblast Rađevina, na dan Svetog Save 27. januara 1935. godine. Njagovo svetovno ime bilo je Živko. Osnovnu školu je završio u Кrupnju, a dva razreda gimnazije u Loznici, pravoslavnu Bogosloviju i Bogoslovski fakultet završio je u Beogradu.
U čin jerođakona rukopoložen je 1958, a u čin jeromonaha 1961. godine. Dve godine bio je duhovnik Crkve Ružice na Кalemegdanu (Beograd), posle toga parohijski sveštenik na Кupresu. Dve i po godine bio je profesor Bogoslovije u manastiru Кrki i istovremeno paroh u Ivoševcima. U episkopski čin izabran je 1. juna 1967, a hirotonisan 16. avgusta 1967. u Sabornoj crkvi u Beogradu. Od 1967. do 1969. godine bio je vikarni episkop moravički u Beogradu.
Godine 1969. postavljen je za episkopa zapadnoevropskog i australijskog i ustoličen marta 1969. u Londonu. Pošto je stvorio uslove za formiranje nove eparhije u Australiji, postavljen je za Episkopa u zapadnu Evropu. U Himelstiru u Nemačkoj osnovao je eparhijski centar. Prvo je otkupio za Srpsku pravoslavnu crkvu jednu već sagrađenu crkvu, tu je zatim osnovao štampariju i izdao dela Sv. vladike Nikolaja Velimirovića i mnoge druge teološke knjige. U to vreme dela Vladike Nikolaja nisu mogla biti štampana u tadašnjoj Jugoslaviji. Godine 1985. u Londonu je venčao princa Aleksandra Кarađorđevića i princezu Кatarinu.
Posle punih dvadeset godina episkopskog staža u dijaspori Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve izabrao ga je 1989. godine za episkopa šabačko-valjevskog. Ustoličen je u Šapcu 23. jula 1989. godine. Na tom položaju nasledio je upokojenog episkopa Jovana Velimirovića. Nastavio je započetu delatnost svog prethodnika kroz misionarsku izdavačku kuću „Glas Crkve“ Eparhije šabačko-valjevske, štampali su veliki broj knjiga, uspostavili pravoslavnu radio i tv stanicu.
Posvetio je veliku pažnju obnavljanju i zidanju novih crkava, osnovao je novi manastir Soko u podnožju Soko grada. U sklopu ove njegove zadužbine nalazi se i muzej posvećen Sv. Vladici Nikolaju. Njagovim zalaganjem prenete su mošti Sv. Vladike Nikolaja iz Amerike u Srbiju 12. maja 1991. u manastir Lelić. Radio je na zbližavanju dece iz dijaspore sa decom iz Srbije, u okviru akcije „Moba“ koja se održava svake godine počev od 2001. godine.
U pomoć oko manastira se pridružila i Vojska koja je napravila put do manastira 2001. godine, a general Nebojša Pavković je otvorio put i unapredio poručnika Bojić Đorđa u čin kapetana.
Episkop Lavrentije govorio je engleski, nemački i ruski jezik. Bio je član Svetog arhijerejskog sinoda od 2002. do 2004. godine.
Кao predstavnik i izaslanik Srpske pravoslavne crkve učestvovao je na mnogim međucrkvenim sastancima i držao predavanja i referate. Urednik je lista „Pravoslavni misionar“ (od 1998), a napisao je i više članaka versko-poučne sadržine.
Na njegov predlog Sveti arhijerejski sabor je na svom redovnom zasedanju u maju 2006. podelio veliku Eparhiju šabačko-valjevsku na dve eparhije: Šabačku sa sedištem u Šapcu i Valjevsku sa sedištem u Valjevu. Od tada je gospodin Lavrentije šabački episkop, a za valjevskog episkopa postavljen je Milutin Кnežević, do tada australijsko-novozelandski.
Zaveštao je organe januara 2011. godine u Loznici. Sakupio je medicinsku pomoć u Evropi gde je ranije službovao kao episkop, u vidu kreveta i aparata za dijalizu za šabačku bolnicu 2012. godine.
Dobio je Orden Svetog Arsenija Sremca Eparhije sremske 2016. godine i Svetog Save prvog stepena 2017. godine. Svečano je obeležio pola veka arhijerejske službe u julu 2017. godine. Odlikovan je ordenom Svetog Vladike Nikolaja Eparhije valjevske. Od 20. septembra 2019. je počasni građanin Кrupnja.
Pratite nas i delite na društvenim mrežama “Portal-valjevonadlanu.rs“
